فیلم و سریال

16 فیلم سینمایی برتر ایرانی جدید که باید ببینید

سینمای ایران در سال‌های اخیر شاهد ظهور استعدادهای درخشان و خلق آثار ماندگاری بوده است. در این پست وبلاگ، به معرفی 16 فیلم سینمایی برتر ایرانی جدید می‌پردازیم که نه تنها مورد استقبال منتقدان قرار گرفته‌اند، بلکه مخاطبان زیادی را نیز به خود جذب کرده‌اند.

این فیلم‌ها با داستان‌پردازی قوی، بازی‌های درخشان و کارگردانی هنرمندانه، تصویری واقعی و تاثیرگذار از جامعه ایران به نمایش می‌گذارند. در این لیست، سعی شده تا ژانرهای مختلف سینمایی پوشش داده شود تا هر سلیقه‌ای را راضی کند.

  • فروشنده (The Salesman)

    – اصغر فرهادی: درامی اجتماعی و روانشناختی درباره زوجی که زندگی‌شان پس از نقل مکان به آپارتمانی جدید، دستخوش تغییرات می‌شود.
  • متری شیش و نیم (Just 6.5)

    – سعید روستایی: فیلمی پرهیجان و واقع‌گرا درباره مبارزه پلیس با قاچاقچیان مواد مخدر.
  • سرخپوست (The Warden)

    – نیما جاویدی: داستانی معمایی و جذاب در یک زندان قدیمی در آستانه تعطیلی.
  • شنای پروانه (Butterfly Swimming)

    – محمد کارت: درامی اجتماعی و پرتنش درباره غیرت و انتقام در جنوب شهر.
  • بدون تاریخ، بدون امضا (No Date, No Signature)

    – وحید جلیلوند: فیلمی تلخ و تاثیرگذار درباره وجدان و مسئولیت‌پذیری یک پزشک.
  • ابد و یک روز (Life and a Day)

    – سعید روستایی: تصویری تکان‌دهنده از زندگی یک خانواده فقیر در حاشیه شهر.
  • درخت گردو (Walnut Tree)

    – محمدحسین مهدویان: روایتی دردناک از بمباران شیمیایی سردشت.
  • قهرمان (A Hero)

    – اصغر فرهادی: درامی اجتماعی درباره مردی که در زندان به خاطر بدهی است و در تلاش برای تغییر سرنوشت خود است.
  • مغزهای کوچک زنگ زده (Sheeple)

    – هومن سیدی: فیلمی متفاوت و پرانرژی درباره زندگی جوانان در حاشیه شهر.
  • خورشید (Sun Children)

    – مجید مجیدی: داستان کودکان کار که در جستجوی گنج، وارد مدرسه‌ای زیرزمینی می‌شوند.
  • معرفی فیلم و سربال - پوستر فیلم‌ها و سریال‌ها

  • شبی که ماه کامل شد (When the Moon Was Full)

    – نرگس آبیار: فیلمی عاشقانه و درام که به رویدادهای واقعی می پردازد.
  • تومان (Toman)

    – مرتضی فرشباف: فیلمی متفاوت در مورد شرط بندی و تلاش برای کسب ثروت.
  • لامینور (Laminoor)

    – داریوش مهرجویی: فیلمی موزیکال و اجتماعی از آخرین ساخته های داریوش مهرجویی.
  • دسته دختران (The Girls)

    – منیر قیدی: روایتی از جنگ ایران و عراق از نگاه زنان.
  • آتابای (Atabay)

    – نیکی کریمی: درامی عاشقانه و خانوادگی در آذربایجان.
  • جنگ جهانی سوم (World War III)

    – هومن سیدی: فیلمی با داستانی غریب و تامل برانگیز در مورد مصائب پناهجویان.

این فیلم‌ها تنها گوشه‌ای از آثار درخشان سینمای ایران در سال‌های اخیر هستند. تماشای این فیلم‌ها، فرصتی است برای آشنایی بیشتر با فرهنگ و جامعه ایران، و همچنین لذت بردن از هنر سینما.

امیدواریم از این لیست لذت ببرید و فیلم‌های مورد علاقه‌تان را پیدا کنید. حتماً نظرات خود را در مورد این فیلم‌ها با ما در میان بگذارید!

منتظر معرفی فیلم‌های جدید در پست‌های بعدی باشید.

نمایش بیشتر

یک دیدگاه

  1. حضور سیاه و سفید سینمای ایران در این چند سال جالب توجه بوده. بعضی از این فیلم ها مثل متری شیش و نیم واقعا تصویری زنده از آن زیر پوست شهر به مخاطب می دهند. بازی برجسته نوید محمدزده در نقش مامور ناجا از آن نقش آفرینی های ماندگار است که تا هفته ها ذهن را درگیر می کرد.

    ابر و یک روز رو که دیدم انگار قطعه ای از زندگی مردم جنوب شهر را از پنجره تماشا می کردم. آن صحنه های نفس گیر بازار ماهی فروش ها با آن نورپردازی خاص، یادآور مستندهای اجتماعی دهه هفتاد بود. این همدردی با شخصیت های فیلم نشان می داد چقدر کارگردان با جزئیات زندگی حاشیه نشین ها آشناست.

    تصاویر خورشید مجیدی هم برای خودش یک جهان سینمایی مستقل بود. استفاده از کودکانی که بازیگر نبودند و زندگی واقعی شان با نقش ها عجین شده بود، حس عجیبی به فیلم داده بود. همان روز اول اکران در جشنواره فیلم فجر، همه فهمیدند با یک اثر متفاوت روبرو هستند.

    یکی از ویژگی های جالب سینمای اخیر ایران اینه که دارد از فرمول های همیشگی فاصله می گیرد. فیلمی مثل جنگ جهانی سوم با آن تونل های تاریک و پیرنگ غیرمنتظره، ثابت کرد می توان روایت های نامتعارف را هم با مخاطب عام تقسیم کرد.

    یادم می آید بعد از تماشای فروشنده در سینما فلسطین، بحث های داغی درباره آن دیالوگ نمادین پایانی بین دوستام درگرفته بود. بعضی ها می گفتند این پایان باز در واقع کامل ترین پایان ممکن برای چنین قصه ای بود.

    فیلم های ایرانی امروز انگار دارند یک راه سوم را طی می کنند؛ نه کلیشه های تجاری را تکرار می کنند، نه کاملا درگیر فرم های آزمایشی می شوند. همین شده که مخاطب خاص و عام هر دو می توانند چیزی برای گفتن درباره شان داشته باشند.

پاسخ دادن به Hooman لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا